Sandra helpt met de boodschappen
"Elke week als ik aankom met de boodschappen, zie ik weer blije gezichten"
Vanaf jongs af aan doe ik al aan vrijwilligerswerk. Momenteel ben ik vrijwilliger bij de boodschappenservice via de Unie van Vrijwilligers. Ik haal boodschappen op voor cliënten die niet in staat zijn om zelf boodschappen te doen. Met veel persoonlijke aandacht ga ik voor hen langs de voedselbank. Het is een enorme bron van waardering.
Vroeger ben ik begonnen met collecteren voor de Dierenbescherming. Het gaf me een kick om zoveel mogelijk geld op te halen voor een goed doel. Dit doe ik trouwens nog steeds elk jaar in oktober. Alleen ik wilde graag meer doen dan dat, ook om mijn CV mooi op te vullen. Via de Unie van Vrijwilligers werd ik gekoppeld aan cliënten voor de boodschappenservice. Met een kennismakingsgesprek werd dan vervolgens gekeken of er een klik was. Op deze manier ben ik momenteel aan twee cliënten gekoppeld. Tijdens zo een gesprek heb ik ook meteen de ruimte om hun wensen of een eventueel dieet te bespreken. Vervolgens breng ik hen wekelijks een voedselpakket. In de voedselbank kijk ik goed naar wat iemand graag wil hebben. Soms overleg ik zelfs ter plaatse via een videogesprek. Ik was voorheen nog nooit in de voedselbank geweest, dus dat was in het begin goed zoeken. Gelukkig zijn de vrijwilligers bij de voedselbank erg behulpzaam.
Ik heb een leuke klik met mijn cliënten en maak altijd even een praatje of vraag hoe het met hen gaat. Mijn cliënten laten mij nooit weggaan met lege handen. Ze maken altijd wat voor mij klaar. Het is fijn dat ik op deze manier nieuwe ervaringen op doe en nieuwe mensen leer kennen. Ik maak ook hele afwisselende dingen mee. Het is mooi om iets onbaatzuchtigs te kunnen doen voor de maatschappij. Ik vind het daarnaast fijn dat ik mijn eigen tijd kan indelen en het voelt heel ongedwongen. Bovendien vind ik het ontzettend gezellig. Ik krijg er zoveel voor terug.
"Het is mooi om iets onbaatzuchtigs te kunnen doen voor de maatschappij "
Emmy over ANWB Automaatje
"Automaatje lijkt gewoon maar is bijzonder" Emmy Kempers, 83 jaar, al zou je het niet zeggen. Ze was actief in vrijwilligerswerk en met name bij het opzetten van de Wereldwinkel eind zeventiger jaren. Ze straalt nog steeds een aanstekelijk enthousiasme uit “Alhoewel ik een rijbewijs heb, reed mijn man meestal. Na zijn overlijden, wilde ik vooral zelfstandig blijven en ging weer zelf achter het stuur. Maar het voelde niet goed. Ik ging het autorijden steeds meer als een last, in plaats van een lust ervaren en ik vroeg me af, waarom ik mezelf dat aandeed. Vanaf toen koos ik voor het openbaar vervoer”. Dat werkte prima voor Emmy, totdat het coronavirus zijn intrede deed. Door de lockdown ging het ritme er een beetje uit. “De man van een vriendin wees me op het bestaan van AutoMaatje. Hij rijdt zelf als vrijwilliger. Ik schreef me in en een van mijn eerste ritten was naar een begrafenis in Almelo. Tijdens die rit werd me duidelijk dat AutoMaatje echt iets extra’s te bieden heeft. Ik had een fijn gesprek tijdens de rit. De chauffeur had een boek meegenomen om de tijd te doden en vond het geen probleem om op me te wachten. Fijn om ook op de terugweg mijn gevoelens te kunnen delen ”. Sinds die tijd is AutoMaatje een goede vriend van Emmy geworden. Ze heeft een uitgebreide familie en vriendenkring, waar ze regelmatig naartoe reist. Vaak rijdt dezelfde chauffeur haar en dat voelt vertrouwd. “Het geeft rust als je in de auto zit met iemand die je kent. Soms praten we en soms luisteren we naar muziek”. Het bijzondere van AutoMaatje is, dat er altijd voor maatwerk gezorgd wordt. Als je hulp nodig hebt, wordt een helpende hand normaal gevonden, maar ik blijf het heel bijzonder vinden!”. " Tijdens die rit werd me duidelijk dat AutoMaatje echt iets extra’s te bieden heeft " Emmy vindt het jammer, dat je altijd 2 dagen van tevoren een rit moet aanvragen. “Jammer dat ik niet spontaan kan besluiten om ergens heen te gaan. Alles moet gepland zijn. Maar ik begrijp, dat het nodig is!”.Ondanks haar 83 jaar, staat Emmy nog volop in het leven. “Mijn grote familie ervaar ik als een geluk, maar daarnaast is het voor mij belangrijk om actief en creatief te blijven. Als je op mensen afstapt, kunnen er leuke dingen ontstaan. Zo eten wij, op initiatief van iemand in de buurt, een keer per maand samen met 6 alleenstaande buurtgenoten. Ook hier heeft corona roet in het eten gegooid, maar we pakken het weer op!"Wil je meer weten over ANWB-Automaatje? Kijk dan hier.
Lees het verhaal