"Automaatje lijkt gewoon maar is bijzonder"
Emmy Kempers, 83 jaar, al zou je het niet zeggen. Ze was actief in vrijwilligerswerk en met name bij het opzetten van de Wereldwinkel eind zeventiger jaren. Ze straalt nog steeds een aanstekelijk enthousiasme uit
“Alhoewel ik een rijbewijs heb, reed mijn man meestal. Na zijn overlijden, wilde ik vooral zelfstandig blijven en ging weer zelf achter het stuur. Maar het voelde niet goed. Ik ging het autorijden steeds meer als een last, in plaats van een lust ervaren en ik vroeg me af, waarom ik mezelf dat aandeed. Vanaf toen koos ik voor het openbaar vervoer”.
Dat werkte prima voor Emmy, totdat het coronavirus zijn intrede deed. Door de lockdown ging het ritme er een beetje uit. “De man van een vriendin wees me op het bestaan van AutoMaatje. Hij rijdt zelf als vrijwilliger. Ik schreef me in en een van mijn eerste ritten was naar een begrafenis in Almelo. Tijdens die rit werd me duidelijk dat AutoMaatje echt iets extra’s te bieden heeft. Ik had een fijn gesprek tijdens de rit. De chauffeur had een boek meegenomen om de tijd te doden en vond het geen probleem om op me te wachten. Fijn om ook op de terugweg mijn gevoelens te kunnen delen ”. Sinds die tijd is AutoMaatje een goede vriend van Emmy geworden. Ze heeft een uitgebreide familie en vriendenkring, waar ze regelmatig naartoe reist. Vaak rijdt dezelfde chauffeur haar en dat voelt vertrouwd. “Het geeft rust als je in de auto zit met iemand die je kent. Soms praten we en soms luisteren we naar muziek”. Het bijzondere van AutoMaatje is, dat er altijd voor maatwerk gezorgd wordt. Als je hulp nodig hebt, wordt een helpende hand normaal gevonden, maar ik blijf het heel bijzonder vinden!”.
" Tijdens die rit werd me duidelijk dat AutoMaatje echt iets extra’s te bieden heeft "
Emmy vindt het jammer, dat je altijd 2 dagen van tevoren een rit moet aanvragen. “Jammer dat ik niet spontaan kan besluiten om ergens heen te gaan. Alles moet gepland zijn. Maar ik begrijp, dat het nodig is!”.
Ondanks haar 83 jaar, staat Emmy nog volop in het leven. “Mijn grote familie ervaar ik als een geluk, maar daarnaast is het voor mij belangrijk om actief en creatief te blijven. Als je op mensen afstapt, kunnen er leuke dingen ontstaan. Zo eten wij, op initiatief van iemand in de buurt, een keer per maand samen met 6 alleenstaande buurtgenoten. Ook hier heeft corona roet in het eten gegooid, maar we pakken het weer op!"
De Papegaai van het Repaircafé
Een Avontuur in het Repair Café: Van Koffiezetapparaat tot Speelgoedpapegaai Het Repair Café Geertruidenberg is echt een bijzondere plek. Behalve de nodige koffiezetmachines, heggenscharen zonder stekker, en slijptollen die enthousiast hun eigen snoertje hebben doorgeslepen, krijgen we ook wel speelgoed binnen met een klein mankement.een bijzondere reparatieHeel bijzonder was een speelgoedpapegaai met Mexicaanse roots. Deze papegaai had namelijk een gebroken pootje. Samen hebben we met de klokkenmaker en de dame die sieraden repareert de papegaai in een bankschroef gezet. Doe dit uiteraard nooit met een echte papegaai 😉.HerstelwerkzaamhedenMet een hulsje om zijn pootje, wat schroeven en een paar hechtingen voor de stoffen omhulling, hebben we van die papegaai weer een knapperd gemaakt. De papegaai was weer aan de beterende poot! De eigenaresse, een meisje van 10 jaar oud, straalde van oor tot oor toen ze haar geliefde speelgoedvriendje weer terugkreeg. Daar doen we het voor, toch? Wil je meer informatie over het repaircafé? Kijk dan hier.
Lees het verhaal